Hele week spierpijn en langste nacht - Reisverslag uit Solna, Zweden van annahoekstra - WaarBenJij.nu Hele week spierpijn en langste nacht - Reisverslag uit Solna, Zweden van annahoekstra - WaarBenJij.nu

Hele week spierpijn en langste nacht

Door: Anna

Blijf op de hoogte en volg

21 December 2013 | Zweden, Solna

Lieve allemaal,
We zijn weer een weekje verder en ik heb weer een aantal leuke dingen meegemaakt, waar ik het afgelopen blog al over had gesproken wat ik zou gaan doen. Zo had ik vorige week zaterdagavond een kerstdiner wat erg lekker en gezellig was! Ik heb er weer een nieuw recept bijgeleerd namelijk kip met tijm en citroen uit de oven.
Zondagmiddag ben ik naar het Rikstagen (het Zweedse parlement) geweest en ik heb daar een gratis tour gedaan door het hele gebouw. Ik heb van alles geleerd over hoe de Zweedse politiek is georganiseerd. Ze hebben maar 1 kamer tov van 2 in Nederland, maar daarentegen wel 349 zetels. Zweden had eerst 25 en nu 21 “provinciën” en voor elke provincie zijn er afhankelijk van het inwonersaantal een aantal zetels beschikbaar. Wat wel bijzonder is dat de zetels van elke provincie bij elkaar staan, en dat dus vertegenwoordigers die uit dezelfde provincie komen maar van verschillende partijen zijn, naast elkaar zitten. Die één kamer politiek hebben ze nog niet heel lang, daarvoor hadden ze twee kamers en ook die hebben we nog gezien. Toen ze erop overgingen moest er dus een nieuwe zaal gebouwd worden, om alle zetels te huisvesten. Dit hebben ze gewoon bovenop het oude gebouw gebouwd, dus die is nu een paar verdiepingen hoger geworden. Na de tour van een uur ben ik gewoon weer naar huis gegaan en heb ik vroeg avond gegeten om daarna meteen door te kunnen naar de korfbaltraining. De training werd gehouden in een sporthal van een school, en de sporthal zat onder de grond. Je zou denken dat Zweden ruimte zat heeft, toch bouwen ze het parlement bovenop een gebouw en stoppen ze sporthallen onder de grond.
Het was heel leuk om weer met een bal te kunnen spelen en daarnaast nieuwe mensen te ontmoeten. Een aantal herkende ik nog van het feestje van de vrijdag ervoor. Na een schietspelletje, en wat tactische oefeningen hebben we vooral partijtje gedaan: 3 teams van 4 en elke keer hoefde er dus een team niet te spelen en de anderen speelden dan tegen elkaar. Wanneer de verdediging de bal onderschept had, gingen die vervolgens aanvallen bij het team dat eerder niets stond te doen. Elke keer als wij de bal weer kwijt waren, ging ik mijn team uitleggen wat er fout ging en wat we konden verbeteren. Ons positiewerk werd al beter, helaas heeft het alleen geen doelpunten opgeleverd. In het nieuwe jaar maar weer verder op trainen, ze hebben nog veel te leren op korfbalgebied. Na de training ging ik met een aantal nog pizza eten. Ik hoefde alleen een drankje, maar het was gewoon gezellig om ze wat beter te leren kennen en ik heb de trainer nog wat feedback gegeven over de training.
Maandag begon weer een nieuwe stageweek. Etienne mijn begeleider was al met vakantie, dus ik heb wat rustiger aan gedaan en vooral gelezen. Ook heb ik nog wat geoefend met celkweek onder streng doch rechtvaardig toezicht van Åsa. Zij is nog een technician van het lab. Je moet echt paranoia te werk gaan en alles afnemen met alcohol en dingen door de vlam halen om maar een infectie van een micro-organisme bij jouw cellen te voorkomen. Ik ging Åsa steeds vragen of ik het vuur voor of na de handeling(bijvoorbeeld vlak voor het sluiten van een fles of buisje) ook nodig had en ja hoor, dat was telkens het geval. Maandag om 17 uur ging ik naar de tentamenzaal van het KI om Floorball te spelen. Gelukkig ging het nog door ook al was t de week voor kerst en ik kon meteen meedoen. Hiervoor moesten eerst alle tafeltjes en stoelen aan de kant en vervolgens werd een veld gevormd met hoogopstaande randen, om te voorkomen dat de bal de hele tijd buiten het veld kwam. Bovendien kon je de randen ook gebruiken om via te passen. Ook bij floorball speelden we 4 tegen 4. Er waren drie teams van 5-6 mensen en de potjes duurden maar 4 minuten. Het spelletje gaat echter zo snel dat je flink moe wordt en blij bent dat je af en toe even kan wisselen met de “reserves”. Ik ben helemaal tot het gaatje gegaan, en we speelden van 17-19u. Aan het einde kon ik echt niet meer bewegen en ook mijn suikerspiegel was flink gedaald, maar ik had wel een hele leuke namiddag gehad. In het nieuwe jaar ga ik ook zeker terug komen, het is gratis, het is vlak naast mijn stage en je kan ook altijd wat later binnen komen, je sluit je gewoon aan bij het team met de minste mensen, ideaal gewoon. In het veld wordt het best wat Zweeds geschreeuwd, dus hopelijk pik ik zo ook nog wat woordjes op. Ook bij floorball heb ik nog een Nederlands meisje ontmoet die in Nederland aan hockey(field hockey, want met hockey in Zweden bedoelen ze ijshockey) had gedaan. Ik kreeg ook nog een opmerking of ik ook aan field hockey deed gezien mijn techniek. Dus toen kon ik daar mooi grappig op reageren dat ik nog nooit op field hockey had gezeten, en dat die techniek dus wel uit mijn genen moest komen. De Nederlanders zijn tenslotte Olympisch kampioen in field hockey. De rest van de avond heb ik uitgeteld op bed gelegen, ik had zo’n spierpijn van twee dagen sporten. En ook in de dagen erna kon ik me maar moeilijk door het lab bewegen.
Woensdag echter stond er nog een sportactiviteit op het programma namelijk lasergamen georganiseerd door de internationale student association van het KI, Global friends. Er waren niet heel veel mensen op afgekomen (10), waarschijnlijk vanwege tentamens of al kerstvakantie. Ik was samen met mijn Duitse huisgenootje Zsofia gegaan. We speelden 5 tegen 5 en 3 potjes van 15 minuten. Ook hier was het weer flink zweten en super spannend. Zsofia en ik zaten in een team en we waren de slechtsten van de 10, dus als team hebben we ook verloren, maar we hebben wel lol gehad hoor. Lasergamen is gewoon niet zo voor mij weggelegd. Ik denk nog eerder de Nobelprijs van de Vrede te winnen dan dat ik wereldkampioen lasergamen wordt.
Wat me overigens bent tot het laatste puntje Oslo, want daar wordt elk jaar de Nobelprijs van de Vrede uitgereikt. Dus ik kan er maar beter alvast eens de buurt verkennen, voor het geval ooit genomineerd te worden. Ik ga samen met Delilah, het Nederlandse meisje van stage. Zondagochtend(morgen dus) nemen we de trein (eersteklas want de tweedeklas was al volgeboekt), waar we ongeveer 6 uur later aankomen in Oslo. We zullen daar verblijven in een hostel tot woensdag eerste kerstdag. Rond 3 uur nemen we dan weer de trein terug, dus wanneer de rest van europa een kerstdiner heeft, zullen wij in de trein zitten. Ik ben benieuwd wie er op zo’n moment nog meer met de trein gaan. Een uitgebreid verslag van deze trip zal volgen in mijn volgende blog.
Dan rest mij alleen nog te zeggen dat de winter officieel is aangebroken en dat we vandaag/vannacht de langste nacht hebben. Hier in Zweden was de zon om 14:50 al onder. Al vond ik afgelopen week dat het soms ook al om twee uur behoorlijk schemerig was. Het is maar goed dat we vanaf nu weer de goede kant op gaan! :D Over zes maanden is het de langste dag en daarna zal ik weer terug keren naar Nederland.
Ik wens jullie allemaal in Noflike Kryst of in het Zweeds God Jul toe!
Anna

  • 22 December 2013 - 15:59

    Tjikke:

    Leuk om weer even iets van je te kunnen lezen. Natuurlijk kun je spierpijn verwachten met zoveel sport. Wat zul jij een conditie krijgen. Maar goed dat je al zoveel contacten hebt.
    Hier nog geen sneeuwklokje te bekennen en dat wordt ook nog niet wat. Ja, heerlijk hè, dat van nu af de dagen weer langer worden.
    Veel plezier in Oslo,
    Tjikke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 07 Mei 2008
Verslag gelezen: 410
Totaal aantal bezoekers 15504

Voorgaande reizen:

29 November 2013 - 22 Juni 2014

Het Zweden avontuur

Landen bezocht: